Mamy wydorośleć, spoważnieć, przestać się uśmiechać, no bo przecież w tak poważnym świecie człowiek powinien być poważny, nikogo nie obchodzi, że uśmiech jest mało pokazywany, i można go traktować za najbardziej wartościową walutę w życiu.

W dzisiejszym świecie bardziej akceptowana jest tematyka związana z problemami, wylewasz wszystkie swoje żale, i jesteś akceptowany. Dlaczego? Ponieważ zaliczasz się do większości. Więcej narzekania, więcej problemów.. tworzysz swoją grupę ludzi, jest Was coraz więcej, zaczynasz otaczać się ludźmi z negatywnym nastawieniem w stosunku do świata. Ty opowiadasz o swoich problemach, oni opowiadają o swoich i wpadasz w coraz większe problemy, ponieważ rozmawianie o problemach.. narzekanie, może jedynie wszystko wyolbrzymić. 

,,Jak chcesz mieć pozytywne życie, skoro masz negatywny umysł."

To, że ktoś nie rozmawia o swoich problemach, nie znaczy, że ich nie ma,  jest to po prostu eliminowanie złych elementów, i umiejętność radzenia sobie samemu, to, że komuś o tym opowiesz, nie sprawi, że będzie lepiej, to jedynie pogłębi wartość problemu, jak wirus. To tak jak z dzieckiem, potrafi robić problem z niczego, żeby tylko zwrócić na siebie uwagę, odpuści, tylko wtedy, gdy zobaczy, że nasze zainteresowanie nie jest tak intensywne.

Mentalność człowieka jest bardzo prosta, powiedz komuś 10 razy, że jest głupi, a on w to uwierzy, wszystko wszystkim da się wmówić, usłyszysz od 5 osób, że w Twoim kraju jest źle, i źle zacznie być, nie zaczniesz się upewniać, po prostu w to uwierzysz i każde potknięcie będzie można czymś usprawiedliwić. 

Tak samo jest z negatywnymi elementami naszego życia, mówiąc o czymś...nagłaśniając, zwiększymy wartość błahostki albo sprawimy, że z małego incydentu popadniemy w skrajność.

Więc zamiast wyolbrzymiać problemy, zacznijmy doszukiwać się tych pozytywnych emocji, zacznijmy je pogłębiać, dajmy im powód do rozgłosu. 

Na smutek zawsze znajdziemy czas, z uśmiechem jest już troszkę gorzej.