Za kilka lat dojdzie do momentu kiedy staniesz przed wartościowymi dla Ciebie osobami, gdy dojdzie do takiego momentu co wolałbyś im powiedzieć gdy zapytają o Twoją przeszłość?

- Cały świat wytykał mnie palcami, ludzie krytykowali, uważali za śmiecia, pluli w twarz, kopali gdy się odwracałem, marzyli o tym, żebym spadł i nigdy już nie powstał... czekali na to, tak wyglądał ich główny cel, ich największy cel w życiu. Mimo to ja ze świadomością, że jestem zupełnie sam, wierzyłem w siebie, walczyłem o marzenia które były dla mnie głównym celem w
życiu. Nie krzywdząc nikogo byłem krzywdzony, ale nie interesowało mnie to, robiłem swoje, może się uda, może nie.. ale na starość będę miał satysfakcje, że spróbowałem.

 LUB

- Szukałem osób które zaczynały, robiłem wszystko, żeby się poddały, przynosiło mi to ogromną satysfakcje. Żyłem cudzym życiem, uczyłem ludzi jak żyć a sam żyć nie potrafiłem. Czułem się wartościowy gdy byłem w grupie tych którzy poniżali ponieważ było nas więcej. Mogłem się dowartościować zaniżając cudze umiejętności, zamiast podwyższać swoje.

Z perspektywy słuchacza .... w jakim momencie dumni byliby z Ciebie odbiorcy?